ප්ලේටෝ
ක්‍රි.පූ 5 වන සියවසේ ජීවත් වූ ප්ලේටෝ සාහිත්‍යය කරුවෙකු නොව දාර්ශනිකයෙකි.ඔහුගේ ගුරුවරයා වූයේ සොක්‍රටීස්ය.සත්‍ය සොයා යාම ඔහුගේ පරමර්ථය විය.පාලකයා දාර්ශනිකයෙක් විය යුතු බවත් දාර්ශනිකයා පාලකයෙක් විය යුතු බවත් ඔහු දක්වයි.
ඔහුගේ පරමාර්ථය වූයේ ග්‍රීකය තුළ පරමාදර්ශී රාජ්‍යයක් ගොඩනැගීමයි.එම පරමාදර්ශී රාජ්‍ය තුල කවියන්ගේ සහ කලාකරුවාගේ කාර්යය භාරය පිළිබදවද ඔහුගේ අවදානය යොමු වූයේ පරිකල්පනය මත ගොඩ නැගුණු කලාව සහ සාහිත්‍යය තමන් අපේක්ෂා කරන පරමාදර්ශී රාජ්‍යයට බාධාවක් වේය යන හැගීම නිසාය.ඔහුගේ මෙම මතවාදයන් ඔහු නමින් පසුව රචනා වූ ජනරජය ( Republic ) කෘතියේ දක්වා ඇත.
1. කලාව නිර්මාණයක් මගින් ජනතාවට ඉදිරිපත් කළ යුතුය.
2.කලාකරුවා සත්‍යම දන්නෙක් විය යුතුය.
3.තම නිර්මාණ තුළින් සමාජ සුචරිතයට හානිවන අනිසි හැගීම දැනවෙන කිසිදු කරුණක් ඉදිරිපත් නොකළ යුතුය.
4.කලාව යනු සත්‍ය නොදත් පුද්ගලයන් පිරිසක් විසින් අනිත්‍ය ප්‍රකාශ කිරීම කිරීම සදහා යොදා ගන්නා කූට උපක්‍රමයක් ලෙස ඔහු කලාව හැදින්වූයේය.
5. එමෙන්ම කවියා පාඨක මනසෙහි විවිධ මට්ටම්වලට ගැලපෙන ලෙස තම නිර්මාණ ඉදිරිපත් කළ යුතුය .
ඇරිස්ටෝටල්
ප්ලේටෝගේ ශිෂ්‍යයකු වූ ඇරිස්ටෝටල් ද සාහිත්‍යය නිර්මාණකරුවෙකු නොවන අතර ඔහුගේ විශය පතය වූයේ දර්ශනය ,දේශපාලන විද්‍යව ,ආචාර ධර්ම විද්‍යව ,ආදියයි.ලයිසියම් නමින් අධ්‍යාපන ආයතනයක් පවත්වගෙන ගිය හෙතෙම එහි ඉගෙනගත් විද්‍යර්ථින්ගේ සාහිත්‍ය කලාව සම්බන්ධ ප්‍රශ්නවලට දුන් පිළිතුරු අඩංගු කොට පසු කාලීනව ඔහු නමින් කෘතීන් නිර්මාණය විය.
1.කාව්‍ය ශාස්ත්‍රය
2.අලංකාර ශාස්ත්‍රය
3.ට්‍රොෆිකා
මේ අතරින් කාව්‍ය ශාස්ත්‍රය කෘතිය කවිය,දෘශ්‍ය කලාව කලාවන් අධ්‍යනය කරන අනාගත කලාකරුවන්ට ශිල්ප ධර්ම පද්ධතියකි.
ශානි කොඩිතුවක්කු
4 comments:
😍😍
වටිනා අදහස් ටිකක්
Apita literature walatath watinawa me adahas tika nam
වටිනවා........ගොඩක් .....
Post a Comment