හැර යන්න ඔබ

සැරසෙනු දැක 

නෙත් කෙවිනි අගට

පිණි කදුලු මතු වුන

දුක අරක් ගත් දේවොල 

දැක සැලනු නුඹ සිත 

නැවත මා වෙත බැල්ම හෙලුවද අනුකම්පාවෙන්.

අනුකම්පා නොපතමි 

ආදරයම පතමි මම

දුක හිතම අනසකින් වසා ගත්  

අවසන් පැතුම 

ඔබ 

නික්ම නොයනු නැවත 

හුස්ම මා ගත නික්ම යන තුරැම 

ලෝවම එක මිටක කලද

සම කල නොහැකි ආදරය නුඹ 

මන් මුලාවු ගත සිතට

මග කියන දැස නුඹ

කලුවර මග 

පෙනෙන දෙනෙත නුඹ

ජීවිතය අන්ධ නොකොට

ඉන්න දිවියම ලග

රලුව ගිය පොලව මා දීවිය

බීම තේමන මහා වැස්ස නුඹ

එක්ව හට ගනින ඵලය ආදරය 

නිල්ල ගහන ලෝකය අප අනාගතය 

මා පැතුම ඔබ !

-සංජු-